Μέσα στη φυλακή του ο καθένας βλέπει τους άλλους πίσω από τα κάγκελα…

σ. 52, «Ο ΛΟΥΣΗΡΟΣ»

Και όμως, φίλε μου, ακόμα και αυτόν τον ουρανό μπορούν να σ’ τον αρπάξουν· υπάρχουν επιτήδειοι που το καταφέρνουν. Πάψε να ‘σαι αφελής…

σ. 56, «Ο ΛΟΥΣΗΡΟΣ»

Το μάρκετινγκ της ελπίδας… πόσο ανάγκη έχει ο άνθρωπος να γαντζωθεί πάνω της!…

σ. 83, «Ο ΛΟΥΣΗΡΟΣ»

Τα αισθήματα δεν είναι μόνο άρωμα πραγμάτων. Η αλήθεια είναι πως μυρίζουν λίγο από πράγματα, στην ουσία τους, όμως, είναι η μεγάλη ανάγκη να ξεχάσουμε το φόβο του θανάτου. Κωδωνοκρουσίες μυρωδιές μιας στιγμιαίας νίκης απέναντι στη μνήμη του θανάτου πριν βιώσουμε την πανωλέθρια συντριβή μας…

απόσπασμα από το βιβλίο «Ο ΛΟΥΣΗΡΟΣ»

Κανείς δεν μπορεί, όσο και να θέλει, να αντικαταστήσει τη μάνα. Γι’ αυτό μερικών παιδιών οι ζωές είναι τόσο αναστατωμένες.

σ. 24, «ΜΑΡΓΚΙΝΟΥΣ ΜΟΡΙΟΥΣ»

Όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι, υπάρχουν κάποιοι διαφορετικοί και αυτοί είναι αλλιώς ωραίοι.

σ. 62, «ΜΑΡΓΚΙΝΟΥΣ ΜΟΡΙΟΥΣ»

Όλοι αυτοί είναι τόσο ισχυροί όσο αδύναμη είναι η συναίσθηση του κόσμου για τη δική του δύναμη.

σ. 67, «ΜΑΡΓΚΙΝΟΥΣ ΜΟΡΙΟΥΣ»

Τίποτα δεν είναι τόσο τραγικό όσο φαίνεται να είναι.

σ. 77, «ΜΑΡΓΚΙΝΟΥΣ ΜΟΡΙΟΥΣ»

Χωρίς αγκάθια στο κλαδί ρόδο δεν γίνεται.

σ. 79, «ΜΑΡΓΚΙΝΟΥΣ ΜΟΡΙΟΥΣ»

Όταν ζητάς από ψηλά, τότε σου δίνουν οι άνθρωποι.

σ. 118, «ΜΑΡΓΚΙΝΟΥΣ ΜΟΡΙΟΥΣ»

Οι γενναίοι δεν γιορτάζουνε ποτε, υποστηρίζουν πάντα χαμένες υποθέσεις.

σ. 480, «ΜΑΡΓΚΙΝΟΥΣ ΜΟΡΙΟΥΣ»

Αν κλωνοποιήσουν τον Χίτλερ; […] πιστεύετε πως ο δικτάτορας είναι το πρόβλημα; […] Ένα ολοστρόγγυλο τίποτα, ένα ολόκληρο μηδενικό θα ήτανε. Ένα τίποτα, μια σκόνη στον άνεμο του κόσμου. Οι οπαδοί του! Αυτοί είναι ο μέγας κονιορτός. Το πρόβλημα είναι στην ομογνωμοσύνη των οπαδών, παιδιά μου, που στέκονται ομόφωνοι στις φρικτές του ιδέες. Αυτοί του ‘δωσαν απλόχερα τη δύναμη και τον κάνανε Φύρερ…

σ. 485, «ΜΑΡΓΚΙΝΟΥΣ ΜΟΡΙΟΥΣ»

Κάθε Χίτλερ θέλει Ναζί. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχει. Μάθετε στα παιδιά μας την αληθινή Ελευθερία, τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη και την Ανεξαρτησία. […] μπορεί να αναπνέεις τον πιο ελεύθερο αέρα και να μην αισθανθείς την ανεξαρτησία. Να ‘σαι δηλαδή εξαρτημένος από άπειρες προσκολλήσεις. Αυτά είναι τα όπλα σας και με αυτά πολεμήστε τις ιδέες τους και μονομιάς ο κάθε τύραννος δεν θα ‘χει λόγο ύπαρξης, θα ψάχνει τόπο να σταθεί. […] Όσο έχετε αφύλακτα τα σύνορα, αυτοί θα κάνουν περίπατο και θα μολύνουν τα παιδιά μας. Και μην παρανοήσετε, τα σύνορα καθεμιάς από τις ανθρώπινες αξίες εννοώ, όχι τα άλλα, τα ποτισμένα με αίμα.

σ. 486, «ΜΑΡΓΚΙΝΟΥΣ ΜΟΡΙΟΥΣ»

Μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να συνηθίσει λέξεις όπως πόλεμος, πείνα, αρρώστια, θάνατος. Να τις ακούς και να μένεις συγκλονισμένος σαν να αφορά εσένα τον ίδιο, και πίστεψέ με, εσένα αφορά.